یادداشت کوثر گلیج
1403/2/30
نمیخواستم فصل آخر رو بخونم و میخواستم کتاب، همونجا تموم شه؛ چون قلبم کشش نداشت دیگه :( ولی بعد از کلی جدل با خودم به این نتیجه رسیدم که باید تمومش کنم. چقدر عجیب بود این کتاب... کالبد بیروح نبود مثل بعضی کتابها... غم داشت، قلب داشت، حرف داشت به نظرم یکی از عجیبترین رمانهای فارسیه و سلیقهی هر کسی نیست. مهدی یزدانی در محتوا و قصه نوآوری زیادی داشت و تا همیشه مورد علاقهی منه...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.