یادداشت فاطمه عباس‌نژاد

        اول داستان بسیار کند و خسته‌کننده بود اما از صفحه هشتاد به بعد واقعا قشنگ شد و درنهایت می‌تونم بگم از فیلمش قشنگ‌تر بود.
با وجود اینکه کتاب داستان دختری در خانواده‌ای با مشکلات اجتماعی را روایت می‌کرد و با توجه به اینکه کتاب برای کودک و نوجوان نوشته شده است، بهتر بود در میانه داستان راه‌های کمک به این کودکان را طرح و به عمق بیشتری از چالش‌های روانی این کودکان اشاره می‌کرد. زیبا زیادی سالم و خوشحال بود و از گذشته‌اش راضی. این اصلا خوب نبود. کتک خوردن را به امید نوازش فردا دوست داشتن به هیچ وجه چیز خوبی نیست که در کتاب این‌چنین صورتی نشانش داده بود. اگر آن پدر مهربان یک ارگان واقعی اجتماعی قابل مراجعه بود یا حداقل در پایان اشاراتی به موسسات و خیریه‌های کمک‌کننده به این کودکان می‌شد، داستان پر حاصل‌تری بود.