یادداشت نگین حسینی

نه که بگم اصلا دوستش نداشتم، ولی خب قطعا طرفدارش نشدم. یکی از نکاتی که درموردش وجود داره اینه که فرامتن زیاد داره و گاهی حتی اون فرامتن‌ها از خود کتاب و داستان مهم‌تر میشن؛ مثلا شرایط شوروی اون زمان و یه سری مسائل دیگه، و خب این فرامتن‌ها بیشتر باعث دیده شدن کتاب و اهمیت پیدا کردن کتاب شد، و اکثر کسانی که ازش تعریف و تمجید می‌کنن هم به همون فرامتن‌ها اشاره می‌کنن. علاوه بر اینکه به طور کلی ادبیات کلاسیک با ادبیات مدرن تفاوت‌های قابل توجهی داره و طبیعتا خیلی از مخاطبانی که از یکی لذت می‌برن، از دیگری خیلی خوششون نمیاد. گرچه خودم اینطور نیستم ولی خیلی‌ها رو دیدم که اینطور بودن.

کتابی که نوشته هاش جذبم نکنه خوب نیست فقط ۲ فصل هم فرصت میدم به یه کتاب و این کتاب هم از اون دسته بود . مگه مجبورم کتابی که نه از محتوا ش لذت میبرم  و نه از فرمش بخونم 
داخل پرانتز بگم بعضی وقتها کتاب رو با ترجمه شخص دیگه ای بخونی نظرت عوض میشه به نظر من مترجم باید کتاب از فیلتر ایرانیش رد کنه مثل یه نویسنده انگلیسی در کتاب یه جوکی گفته که اگه ترجمه بشه به نظر یه ایرانی اصلا جوک نیست مترجم باید یه جوک ما به ازای  ایرانی بزاره واستاد ترجمه ذبیح الله  منصوری  واقعا این کار می‌کرد خدا رحمتش کنه 
میدونم خیلی‌ها با نظر من موافق نیستن این قانون نیست نظر منه 
با تشکر