یادداشت آتنا ثنائی فرد

        بعد از مدت‌ها کتابی خوندم که واقعاً سلیقه‌م نبود.
‌
‌بین این‌که این کتاب سلیقه‌م نبود یا «واقعاً کتاب خوبی نبود» مونده‌م. حس می‌کنم ایده‌ی این کتاب خیلی خیلی خاصه و کمتر کسی می‌تونه باهاش ارتباط برقرار کنه. برای من خوندنش واقعاً سخت بود و شخصیت‌ها و کلیت داستان برام جذابیت چندانی نداشت؛ علی‌رغم این‌که نویسنده قلم قوی و پخته‌ای داشت.
‌
 شاید برای علاقه‌مندان به حیوانات و حامی حقوق حیوانات تا حدی جالب باشه و موضوع اصلی کتاب هم تعامل انسان و حیوانات، شباهت‌هاشون و نحوه‌ی رفتار نادرست انسان با اون‌هاست. در هر صورت، قبل از تصمیم گرفتن برای خوندنش، ویژگی‌های زیر رو حتماً در نظر بگیرید:
‌
-این کتاب نحوه‌ی روایت کاملاً درهم‌ریخته و پراکنده‌ای داره و می‌شه گفت خیلی از اتفاقات حتی اونقدر مهم نیستن.
-داستان به‌شدت یکنواخت و آرومه و جمله‌های غیرضروری و اضافه‌گویی‌های زیادی لابه‌لای سیر اصلی داستان داره.
-ایده‌ی داستان خیلی خیلی خاصه و سخت می‌شه باهاش ارتباط برقرار کرد.
-در اصل یک داستانِ احساسی‌ئه اما «ممکنه» که هیچ احساس خاصی‌ رو در شما به وجود نیاره.
‌
‌نکات مثبت:
-حاوی مطالب «علمی» جالب.
-حاوی جملات تأمل‌برانگیز.
-شروع قوی و پرکشش (اما پرداخت ضعیف‌تر در ادامه).
‌
‌و در انتها می‌تونم بگم که خوندنش‌ رو اصلاً پیشنهاد نمی‌کنم. اما اگه به هر علتی می‌خواید بخونیدش، به علت جوایزی که این کتاب بُرده و برخی نظرات مثبت، نمی‌تونم بااطمینان بگم که دوستش نخواهید داشت.