یادداشت امیرحسن بزرگی متین

                قبل از کابوس باغ سیاه خوندمش و فکر میکردم با توجه به تضادی که اسماشون با هم داره ممکنه اون طرف قصه هم دیگه باشن. (گیج کننده شد یه کم نه ؟! خب توضیح بیشترش داستان رو لو میده) 

خیلی کلی بخوام بگم راجع بهش، داستان مواجهه یه فرد بی اعتقاد با ماوراالطبیعه و غیبه.

حجم داستان خیلی کوتاهه  و همونجوری که از اسمش پیداست  مثل یه خواب می‌مونه.

کتاب تا به اوج میرسه خیلی زود تموم میشه و رهات می‌کنه و خب پیام و  نتیجه خاصی به دستت نمیده.

فقط در همین حد، ماوراالطبیعه وجود داره. تو نمی‌بینیش ! همین ...

به یک بار  خوندنش می‌ارزه و برای یک بار خونده شدن پیشنهادش می‌کنم.

پ.ن: نا گفته نماند که آقای آرمان آرین تو آثارشون عقاید زرتشتی ها رو به عنوان یه اصل پذیرفتن و اگر هم صحبتی از اعتقادات مسلمونا میشه، بسیار حاشیه‌ایه.
مثلا  تمام ملائکه‌ای که اسم میارن رو با نام زرتشتی اسم میارن. و اینطور میگن که: دیگران بهش جبرائیل هم میگن ...
خلاصه که فقط یه داستان بدونیدش :)