یادداشت پیمان محمدی

        سخنم در مورد آن  عشق نیست که در اوایل جوانی به نحوی پرشور و آمیخته با جنون در رابطه با جنس مخالف سر می زند  _چون بحث و جنجال بر سر آن بسیار است و البته همه هم توفیق تجربه آن را ندارند و اگر هم داشته باشند لزوما سر انجامی ندارد  _ اما بدون اینکه به مهر و محبت باور داشته باشیم توانایی والایش اخلاقی خود را نخواهیم داشت، هیچ راه دیگری برای انسان ماندن در  جهانی پر از مصائب وجود ندارد و از رنج جهان هم که بگذریم امیال پر تلاطم افسار ما را بدست می گیرند و از ما یک حیوان میسازند مگر آنکه با لطافت روح آنها را والایش کنیم! 
پس وقتی شخصی به من میگوید به تجربه آن محبت عمیق باور ندارم برای من معنایی جز این ندارد که او شخص فاسدی است چون چه راه دیگری برای والایش خویش داریم؟ 
بدون لطافت روحی چگونه میتوانیم آمال سرکش خود را به نحوی عمیق تر مجسم کنیم و اینگونه بر آنها مسلط شویم؟ 

راه های شناخته شده ای برای تجربه عشق و محبت وجود دارند مثل عشق زناشویی و یا کمی خاص تر مثل عشق به خداوند اما  همه این امکان را ندارند که این دو را تجربه کنند عشق به جنس مخالف بر خلاف آنچه خیلی ها ادعا میکنند برای عده ای اندک قابل تجربه است و اگر هم تجربه شود غالبا عاقبتش ناکامی است و عشق به خداوند هم آنقدر تجربه بلند مرتبه ای است که تجربه آن نیازمند اخلاقی والا است که از منش اغلب انسانها به دور است  اما درزندگی هر شخصی برای خود آن شخص عشق هایی در دسترس است 
عشق هایی که فقط او در زندگی می شناسد 
عشق به دوستانی حق شناس، یک عضو خانواده، شخصی خیر خواه،. انسانی نیازمند اما خوش قلب، یتیمی که با او همدردی میکنیم یا  کودکی شیرین زبان در پارک! 
کسانی که فقط ما توانسته ایم محبت عمیق به آنها را تجربه کنیم. اینها راه های نامتعارف تر عشق ورزی است که البته کمتر کسی از آنها محروم است و خوب است که انسانها به آنها توجه داشته باشند تا هم زندگیشان را از بی معنایی نجات دهند و هم والایش اخلاقیشان را ممکن سازند
من نمیدانم مترجم به شباهت دو داستان موجود در این کتاب از این منظر توجه داشته یا نه؟
هر دو شخصیت اصلی در دو داستان محبتی حق شناسانه را در دل خود پرورش داده اند که البته جایگزین آن محبتی بوده که امکان تجربه آن را نداشته اند یکی محروم از آن احساساتی که در دینداری شکل میگیرد و دیگری محروم از عشق به همسر 


علت کم کردن ستاره های کتاب این بود که ترجمه میتونست بهتر باشه...