یادداشت نعیمه خانی

        کتاب دوست داشتنی ای بود :)
تصاویر واقعا حیرت انگیز بودن؛ چجوری اون همه درخت و منظره کشیده شده و هر کدوم کاملا منحصر به فرد و زیبا بنظر می‌رسیدن. نمی‌دونم چجوری به ذهنش رسیده نقاشی و عکس رو ترکیب کنه. بعضی چهره ها هم خیلی آشنا بودن، شاید از افراد مشهور استفاده شده که من نتونستم دقیق تشخیص بدم.
داستان هم که :)))

اسپویل:

نوشتن از زاویه دید یک معلول واقعا کار سختیه، دنیای اونا با ما متفاوته. ولی امیدوارم با نوشتن بیشترِ این نوع داستانا، دنیای اونا و ما تبدیل به دنیای ما بشه.
بعد از دوبار خوندن کتاب تازه متوجه حضور فرد ویلچرنشین تو صفحات شدم.
و اینکه اونجایی که اشاره می‌کنه: مردم با تعجب نگاهمون می‌کنن ... در واقع نگاه بقیه به خودشونو تعریف می‌کرد.
منحصر به فرد بودن تک تک کاراکتراهم پیامی برای مخاطب کتاب داره ...