یادداشت مریم دلاوری
1401/1/14
فکر کردن به مرگ همیشه من را یک راست می آورد سر خط زندگی. یک سیخونک همیشگی که جایش کبود نمی شود، تو را هشیار می کند به مسیری که میروی. همه ما باید بدانیم که آنها که تا انتهای مسیر را رفته اند برای ما چه حرفی دارند، باید قلبمان را به حرف هایشان بدهیم. با خط به خط کتاب زندگی کردم اما یک جمله بر قلبم حک شد: فرهنگ خودت را در زندگی خلق کن.
(0/1000)
نظرات
1402/2/28
بقول بخشی از کتاب دنیای سوفی: فکرکرد،اگر ندانیم که می میریم طعم زنده بودن را نمی توانیم بچشیم.و بدون دریافت شگفتی شگرف زندگی،تصور مرگ نیز ناممکن است....
0
فاطمه سلیمانی
1401/11/4
0