یادداشت کارآگاه اکبر شبروز

        آه، ترکیب واقع گرایی با یه روند خیالی توی این داستان با یکم چاشنیِ طنز تلخ توی بعضی سناریو ها که مربوط به دغدغه های این نوجوون بود باعث شد واقعا ازش لذت ببرم...
هرکدوم از جلدای این مجموعه یا هرفصلش با ماجراهای جداگانه ش برام بامزه بوده.
و فکر میکنم از معدود شخصیتایی بود که جدی باهاش همذات پنداری کردم.
چندتا کتاب رو داشتم می‌خوندم ولی اومدم این یکی رو شروع کردم و یکباره تموم کردم😂
کیه که طنز رو برای سرگرمی ذهنش اولویت قرار نده؟