یادداشت Soli

        خیلی قشنگ بود، دوستش داشتم.
از فصل چهل‌ونه به بعد خیلیی دیگه قشنگ شد. 
همیشه از پایانای خوش بدم می‌اومد. اعصابم به‌هم می‌ریخت کلا. اما پایان این کتاب... خیلی هم خوب بود! لیاقتشون همین بود و خوب شد که این‌جوری تموم شد چون اگه طور دیگه‌ای تموم می‌شد نمی‌دونم که می‌تونستم از جام بلند بشم یا نه. 
+یکی از آشناها گفت می‌خوای مجموعه پرسی جکسون رو بدم بخونی؟ اول گفتم آره، اما بعد احساس کردم دیگه خوندنش لطف چندانی نخواهد داشت، چون من ته‌ِ ته‌ش رو دیگه فهمیدم. بذار همین‌جوری بمونه.