یادداشت فاطیما بهزادی

         داستان زندگی دو کارگر ساده به نام‌های جورج و لنی را روایت می‌کند که در دوران رکود بزرگ آمریکا به دنبال کار و رؤیای (بزرگ) داشتن زمینی مستقل هستند. 
نثر داستان ساده اما پرمفهوم است و به مسائلی مثل تنهایی، فقر، دوستی، و رؤیای آمریکایی می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه شرایط اجتماعی و اقتصادی می‌تواند انسان‌ها را از رؤیاهایشان دور کند. 
نویسنده با خلق رابطه‌ای صمیمی میان دو شخصیت اصلی، مفهوم انسانیت در جهانی بی‌رحم را به زیبایی به تصویر می‌کشد و در نهایت، واقع‌گرایانه تلخیِ شکست امید را یادآور می‌شود.