یادداشت سیدمحمدصالح عامری

                چند روزی هست درگیر کتابی از نویسنده، فعال سیاسی و تا حدودی تاریخ نگار اسرائیلی هستم به نام Ten Myths About Israel که وحید خضاب هم ترجمه اش کرده. از قضا دیشب به تقسیم بندی های نوار غزه و کرانه باختری رسیده بودم.
ماجراهای غزه برای یکی دو روز نیست. برای قبل و بعد از طوفان الأقصى نیست. حداقل باید برگشت عقب و از زمان مذاکرات اسلو دید. غزه در نگاه صهیونیست ها، Bantustan است. مفهمومی که از نظام آپارتاید ساخته شد به معنای منطقه‌ای محصور که نژاد خاصی رو در اون قرار می دند تا همه جور محدودیت چه مالی چه جغرافیایی و چه سیاسی بر اون ایجاد کنند. کل این تقسیم بندی به این نیت هست که اون مردم رو مجبور به جا‌به‌جایی کنند.
برای همه سوال بود که چرا در روزهای پس از طوفان الأقصى حتی کودکان این منطقه با چنان صلابتی مصاحبه می کنند، رفتار می کنند، آیات استراجاع یا انتصار می خوندند و تفسیر می کردند.
خدا می دونه چقدر دنبال منابع خبر حمله مجدد به بیمارستان شفا و فجایعی که رخ داد گشتم که حداقل به خودت اثبات کنم که دروغ ه و یا غیر قابل اعتماد.
هنوز هم اندکی امیدی دارم که حقیقت نداشته باشه.
اما همزمانی پایان کتاب با این شب معنا دار بود

طولانی شد ولی فکر می کنم خواندن صفحه ۲۱۵ از کتاب هم خالی از لطف نباشه.