یادداشت مهرنوش

مهرنوش

مهرنوش

1400/11/9

تلفن بی موقع
        دوست داریم چطور بمیریم ؟ تا لحظه آخر دودستی به زندگی بچسبیم ؟ از امکان آن لوله‌های کلفت که هوا را به ما می‌رسانند بهره‌مند شویم یا در اولین فرصتی که پیش می‌آید، که می‌تواند پیش بیاید، کسی ما را از زحمت یک زندگی پررنج خلاص کند ؟
حتی آن زمان که انتخاب ما زیستن به هر قیمتی‌ست باید بپذیریم که دست‌هایی همیشه هستند که به جای ما تصمیم می‌گیرند و گاهی خلاف میل ما.

در یک صبح پاییزی در فاصله خوردن صبحانه تا رفتن به سرکار این داستان کوتاه رو خوندم و لذت بردم.
      

2

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.