یادداشت محدثه پوررمضان

        خسته ام از آرزوها ، آرزوهای شعاری
شوق پرواز مجازی ، بال‌های استعاری 

لحظه‌های کاغذی را، روز و شب تکرار کردن
خاطرات بایگانی ، زندگی های اداری 

آفتاب زرد و غمگین ، پله های رو به پایین
سقفهای سرد و سنگین ، آسمان‌های اجاری 

با نگاهی سر شکسته ، چشم‌هایی پینه بسته
خسته از درهای بسته، خسته از چشم انتظاری 

صندلی های خمیده، میزهای صف کشیده
خنده های لب پریده ، گریه های اختیاری 

عصر جدول های خالی، پارک‌های این حوالی
پرسه های بی خیالی، نیمکت های خماری 

رو نوشت روزها را، روی هم سنجاق کردم:
شنبه های بی پناهی ، جمعه های بی قراری 

عاقبت پرونده ام را ، با غبار آرزو ها
خاک خواهد بست روزی ، باد خواهد برد باری 

روی میز خالی من، صفحه ی باز حوادث
در ستون تسلیت ها ، نامی از ما یادگاری