یادداشت رضا یحیی پور

        ایرج طهماسب در اکنون گفت؛ «قصه برای این خوبه که تجربه زندگی بقیه را درک می‌کنی و هزینه‌ای نمی‌دی».
آدم‌های قصه اشتباهاتی داشته‌ند، شما نتیجه اشتباه رو می‌بینی ولی هزینه‌ی اشتباه رو نمی‌دی.
🔸شرح موقعیت‌ها خیلی خوب درآمده و سیر داستان معقول هست. بجاست اگر با اقتباس ازش چند فصل سریال، ساخته بشه، منتها قطعا نیاز به جرح و تعدیل‌هایی نظیر «عموی سوباسا» یا «سریال اوشین» در داستان اعمال شود.
🔸برخی فراز ها واقعا جذاب‌ند، بینش می‌دهند تایید می‌کنندت، اصلاح می‌کنندت. 
🔸اینم بگم تاثیر بد دیالوگ ها رو خواهید دید، مگر ساخته شده باشید. نخواهید شاهد مثال بیارم که قابل پخش نیست.😅
🔸اگر تنانگی توصیفات رو با جلدهای اول و دوم مقایسه کنم کم‌تر بود، اما باز هم بود‌. (نمک که چه عرض کنم زهر!)
🔸 هر چند بعض وقتها انگار با ساق برهنه در دریایی از نجاست قدم می‌زنم. (بعضی وقتها!!) چون بهر حال زندگی و تجربه‌ی ملغمه‌ای است از:
«خور و خواب و خشم و شهوت» (مصرع از سعدی علیه‌الرحمه)
اما با توجه به مقدمه‌ای که از طهماسب نوشتم می‌خوانم ادامه‌ش رو...

✍️ در پایان سعدی می‌فرماید؛
«خور و خواب و خشم و شهوت شغب است و جهل و ظلمت
حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت»