یادداشت ابراهیم شجاعت

        *سفرنامه سفرای صلح به بلاد شامات*
اخیرا کتابی را خواندم که #علی‌رضا_قزوه بعد از سفرش به کشور جنگ‌زده #سوریه در سال ۱۳۹۳، همراه با جمعی از هنرمندان داخلی و افراد معروف صلح طلب جهانی نوشته است. 
با اینکه فضای زندگی مردم سوریه تلخی ایام جنگ ایران و عراق در مناطق جنگ‌زده‌ی خودمان را به یادمان ‌می‌آورد، شیرینی بیان و شوخی‌های گاه و بی‌گاه علی‌رضا قزوه با اعضای گروه و زمین و زمان باعث شده است تا متنی روان و جذاب را پیش‌روی داشته باشیم.
#با_کاروان_شام در حقیقت علاوه بر اینکه یک سفرنامه جمع و جور باشد، دربردارنده‌ی یک برش مهم تاریخی هم هست. برشی که نتنها تاریخ معاصر سوریه را، بلکه برشی از تاریخ #جامعه_جهانی و فعل و انفعالات این جامعه در برابر جنایات تکفیری‌ها نشان می‌دهد. تکفیری‌هایی که دست‌پرورده‌ی حکام جلاد #آل‌سعود و اربابانش، آمریکایی‌ها و صیهونیست‌ها می‌باشند.
جا دارد که آثار قوی و در فضای داستانی بیش از این در این زمینه نوشته شود تا کمتر شاهد روایت‌های مغرضانه برخی از اتفاقاتی باشیم که برای‌مان از روز هم روشن‌تر است!