یادداشت محمد ابراهیم آبادی

        کتاب پرتره نگاری در ۹ فصل از تعریف پرتره تا ارتباطش با جنسیت، مدرنیسم، هویت و پیش می‌رود و در حین مطرح کردن این مباحث ۱۳۸ پرتره از تاریخ را با تفاوت‌های اساسی و متضاد مورد بررسی قرار می‌دهد. 
تنوعی که او در انتخاب پرتره‌ها به کار برده شگفت انگیز است. گستره این انتخاب از ماسک‌ها تا چهره‌پردازی‌های عجیب جوسپه آرچیم بولدو، از چهره‌پردازی‌های ون آیک و رامبرانت تا کوبیسم پیکاسو وسیع است.
از بحث‌های جالبی که او در مقدمه آغاز می‌کند و در تعریف پرتره در فصل اول ادامه‌اش می‌دهد این است که به نظر می‌آید سنت پرتره‌نگاری به رنسانس برمی‌گردد. اگر چه ریشه‌هایش قدیمی‌تر هستند و به طور مثال سنت پرتره در چین تا سلسله هان در ۲۰۰ پیش از میلاد بر‌می‌گردد اما به زعم نویسنده کتاب در تعریف پرتره‌نگاری آمده که افرادی مشخص را بازمی‌نمایاند. بنابراین شکوفایی پرتره نگاری در فرهنگی اتفاق افتاده که برای مفهوم فرد در مقابل جمع برتری قائل‌اند.