یادداشت زهرا عامریان

        به اندازه جلد اولش قوی نبود ولی بازم تجربه جالب و لذت بخشیه.
خوبیه این مجموعه اینه که شما حس نمی‌کنید یک فرد جدای از داستان هستید. انگار لحظه به لحظه کنار پیپ حرکت می‌کنید و تلاش می‌کنید سرنخ‌هارو پیدا کنید‌. فکر می‌کنم یکی از چیز‌هایی که باعث به وجود اومدن این حس می‌شه نوجوون بودن پیپ و دوستاشه.
یه چیزیم که ازش دوست دارم اینه که نشون می‌ده همه‌ی داستان‌ها قرار نیست به خوبی و خوشی تموم بشه، در نهایت همه به آغوش عزیزانشون برگردن و عدالت به درستی اجرا بشه. 
توصیه می‌کنم خیلی بین خوندن جلد اول و دوم فاصله نندازید چون حداقل پنجاه صفحه طول کشید تا یخورده دستم بیاد داستان چی به چی بوده.