یادداشت امیرحسین کیوانی راد

        درباره جایگاه اشراق می‌توان بهترین الگو را در حضرت شیخ الانبیا علیهم السلام یافت.ایشان ابتدا ماه، سپس خورشید و سپس خدای واحد را  شناختند و به پرستش خدای واحد پرداختند.پس در  روش حضرت ابراهیم علیه السلام جایگاه اشراق را میشود فهمید.
اما در رندگی آنطوری که از شناخت ناقص خود در مرحله ابتدایی و سپس فراموشی موقت آن و احیانا رسیدن به خودی که دیگر خود خدایی است نه خود شخصی در ادامه راه بر می آید مساله مقیاس خود که نابرابری ای با دو حد بینهایت بزرگ و بینهایت کوچک بر آن مترتب است قابل شناسایی است.
درباره شناخت مجمل و تفصیلی آنطور که من می‌دانم کتابی در زمانهای فدیم هم نوشته و تصحیح شده و چاپ گردیده که پیشینه روش فکری نویسنده محترم ،جناب استاد طاهرزاده را می‌رساند.