یادداشت آرزو حسام
1403/12/9
در کل داره می‌گه کاهش ساعت کار به چهار ساعت در روز باعث می‌شه به میزان نیاز تولید داشته باشیم و به رفاه مادی دست پیدا کنیم، آمار بیکاری رو در جامعه کم کنیم و علاوه بر این‌ها زمان بیش‌تری رو به فراغت اختصاص بدیم؛ که این فراغت به‌نوبه‌ی خودش هم باعث افزایش امنیت و بهبود خلق جمعی می‌شه و هم به شکل‌گیری تمدن از طریق افزایش زمان برای تحصیل و کسب علم و هنر کمک می‌کنه. اما این‌ها همه به این معنی نیست که هرکس کم‌تر کار کنه، پول کم‌تری به‌دست بیاره و فراغت و در نتیجه شادی بیش‌تری کسب کنه، بلکه شادی بیش‌تر در گرو داشتن پول بیش‌تره، اما این “پول بیش‌تر داشتن” نسبیه. یعنی ما می‌خوایم نسبت به هم‌ردیفان خودمون ثروتمندتر باشیم. این‌جا پیشنهاد راسل به‌کار میاد: “همه” کم‌تر کار کنن و فراغت برای همه به یک میزان افزایش پیدا کنه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.