به نظرم کتاب مضمون جالبی داشت و میشه گفت روانشناختی بود. میخواد بهمون یاد بده که ما لازم نیست همیشه بی نقص مطلق باشیم این نقص هامونه که ما رو میسازه و همچنین میخواد بگه که تا آخرین لحظات زندگیمون بی نهایت احتمال وجود داره برای تغییر دادنش پس هیچ وقت نباید امیدمون رو از دست بدیم.
