یادداشت محمد ابراهیم آبادی

        کتاب حاضر از نویسنده ی معاصر کشورمان است که سالها ممنون الچاپ بود. صادق هدایت از بهترین و غمگین‌ترین نویسندگان دوران معاصر است که بوف کور‌ش شهرت جهانی دارد. زنده به گور  نیز مانند سایر آثار هدایت از غمی بی انتها برخوردار است.
کتاب حاضر از نظر لغوی و ادبی بسیار قوی است. به گونه‌ای که گویی روح نویسنده در آن دمیده شده. داستان در ابتدا اوج ناامیدی یک جوان را به تصور می کشد که برای ادامه کارها و زندگی خود دلیلی پیدا نمی‌کند و حتی تلاش‌های او برای خودکشی نیز بی نتیجه است و او از این ماجرا نیز ناامید می شود. گویی از مرگ دست کشیده و از زندگی خسته شده. درست شبیه به زندگی واقعی‌ خود نویسنده. هدایت از آن دسته نویسندگان است که آثارش معمولا ارتباطی بی‌واسطه با خود او و تجربیاتش دارد.
او در این قصه پردازی توانسته فرهنگ عامه را در آن برهه زمانی بخوبی به تصویر بکشد. 
صادق هدایت بخوبی اعتقادات خود را در داستان‌هایش می گنجاند و در عمق روح و جان خواننده رسوخ می‌کند و قدرت بالایی در تحمیل افکارش به خواننده را دارد از این رو گاهی با خود می‌اندیشم خواندن آثار او خطرناک هم هست.