یادداشت طاهره گوهری

        کتاب نطلبیده حقیقتا مراده!
قهرمان اصلی این کتاب مصور، که اولش فکر کردم شاید کمی بچه گونه باشه ولی سخت در اشتباه بودم، خیلی خیلی شبیه من بود. هر صفحه رو حس می‌کردم خودم نوشته‌ام. از مصائبی که با پدر و مادرش داشت، از رشته‌ای که فقط برای دولتی بودن دانشگاه رفته بود، از حس عقب موندن از بقیه و بی سرانجامی، همه و همه رو انگار یکی روح منو اسکن کرده بود و نوشته بود.
همه چیزش آشنا بود. مدل حکومت ترکیه اون زمان و مدل زندگی‌ها، و باعث تعجب بسیار من. که چرا همه حکومت‌های دیکتاتوری شبیه همن. چرا آدمها در طول تاریخ اشتباهات مشابه رو بارها و بارها تکرار می‌کنن.
تصویرسازی‌های کتاب به غایت بامزه بود. متنش روون و دوست‌داشتنی بود. خیلی دوستش داشتم...