یادداشت نرگس خالقی

        ما ایرانی‌ها فلسطین را با اسرائیل غاصب می‌شناسیم. با  تصویر پدری که در برابر تیر‌ها پناه پسرش است. تصویر حرکت شنی تانک‌ها به سمت زنی که پرچم فلسطین را گرفته و استوار ایستاده است. تصویر تکان تکان خوردن جسم خونی کودکی روی دست‌های پدری که می‌دود.
«سرزمین مقدس» فلسطین را جور دیگری می‌بیند. 
گی‌دولیل مسیحی نیم‌بندی است ـ شاید هم لائیک ـ که به خاطر شغل همسرش در سازمان پزشکان بدون مرز، یک سال در قدس شرقی زندگی می‌کند. به رام‌الله می‌رود، سری به نابلس می‌زند و دوبار با تور‌های فلسطینی و اسرائیلی به الخلیل می‌رود. 
مسئله‌ی فلسطین و روز قدس و حمایت از مظلوم هیچ وقت دغدغه‌اش نبوده است و این باعث می‌شود کلماتش رنگ بی‌طرفی داشته باشد. می‌گویم رنگ چون فکر می‌کنم هیچ آدمی که صد در صد بی‌طرف باشد در دنیا وجود ندارد. این رنگ در مواجهه‌اش با ادیان کم رنگ می‌شود. طنز لطیفی رو می‌آید که اگر آدم مذهبی‌ای باشید شاید حتی بهتان بر بخورد.
نویسنده جایی که نیاز باشد مخاطب اطلاعات تاریخی خاصی داشته باشد، در پاورقی توضیحاتی می‌دهد. اما برای ذهن‌های کنجکاو کافی نیست. اگر از این دسته هستید قطعا مجبور می‌شوید کتاب را ببندید و بعضی وقایع تاریخی را در گوگل جستجو کنید‌.
کلیشه‌ها در «سرزمین مقدس» می‌شکنند و روزمره‌های زندگی در فلسطین را به مخاطب نشان می‌دهد. 
کتاب کمیک است. یک کمیک بزرگسال و جذاب. تا حالا کمیک نخوانده بودم واین اولی تجربه‌ی لذت بخشی برام داشت. 
 
پ.ن: اگر روایت انسانی هستید یا تاریخ قوم یهود را خوانده باشید در مراسمات فطیر و کیپور و پوریمِ یهودی‌ها حس و حال و درک عمیق‌تری خواهید داشت.