خیلی جالبه با اینکه داستان کوتاه بودند، با شخصیت داستان همراه میشدم فضایی که درونش زندگی میکرد رو میتونستم تصور کنم و هیچ چیز گنگ و مبهم نبود،با ساده ترین کلمات پیچیده ترین و مبهم ترین احساسات شخصیت ها رو بیان کرده بود.عالی بود .واقعا راست میگن که آلیس مونرو استاد داستان نویسی کوتاه هستش.
