یادداشت Soli

        حس کردم کلیت داستان یه چیزی تو مایه های کارای انید بلایتونه. مدرسه مالوری و سنت کلر. درسته که نثر این کتاب خیلی بهتر بود و برعکس آثار انید بلایتون حس کتاب خوندن رو به آدم می داد، نه وبلاگ خوندن، اما ماجراهاش رو زیاد دوست نداشتم. به نظرم داستان چنان جذابی نداشت و ته داستان هم از یکی دو فصل اول، با جزئیات کامل قابل حدس بود.
برای همینه که خوندن دوباره سنت کلر رو، با این که کتابای ضعیفی بودن و اصلا خودم توی گودریدز حسابی نقدشون کردم، به این کتاب ترجیح می دم. چرا که برای من، خوندن داستان جذابی که خوب نوشته نشده، جالب تر از خوندن داستان مسخره ایه که خوب نوشته شده.