یادداشت شکیبا غزنوی

        یادداشت کتاب ایستگاه خیابان رزولت

از آن دسته کتابهایی است که باید بابت تمام کردنش برای خودم جایزه بگیرم.
برای همچو منی که سواد سیاسی ندارد و همیشه خدا از سیاست و بازی هایش فراری بوده است، به مثابه فتح قله دماوند در اولین صعود است!
انگیزه خواندن کتاب را در جمع خوانی و هورمون های اُکسی توسینی که با شرکت در آن ها ترشح می‌شود می‌توان یافت.
بین خودمان بماند اسم جذاب کتاب هم انگیزه دیگری بود برای خواندنش، در واقع با خواندن اسمش تصور کردم با یک روایت داستان گونه طرف هستم.
که البته زهی خیال باطل!

ابتدا بگویم کتاب بسیار خوب و ارزشمندی است، این را نیازی نیست من بگویم! تقریض رهبری که با باز کردن صفحه نخستش قابل مشاهده است کاملا تایید می‌کند.
خوانش این کتاب حدود سه ماه طول کشید. با مقرری های روزی بین ۷ تا ۱۰ صفحه. که اصلا تعداد صفحه کمی نبود برای مطالب گزارش گونه، متنوع، اسامی متعدد، ابعاد گوناگون و غیره و غیره.
اما برای منِ دهه هفتادی که انقلاب را و حوادثش را فقط از این و آن شنیده بودم و پیگیری نکرده بودم اطلاعات خوبی برجا گذاشت.
به خصوص همزمانی خوانش مذاکرات با آمریکایی ها با موضوع جنگ و آتش بس و شناخت ذات طرف دعوا. 
این کتاب مجموعه‌ای از اسناد معتبری از دخالت های آمریکایی ها، بد عهدی هایشان و سیاست بازی های زیرکانه شان است که سرنوشت ملتی را بازیچه اهداف خودخواهانه خودشان کرده اند.
و البته با گذشته اسامی آشنایی روبرو خواهید شد، که می‌تواند در باره نتایج داشتن خطوط فکری گراهایی خوبی به شما بدهد.
اگر سیاسی خوانید، یا میخواهید سیاسی خوان شوید، اگر می‌خواهید با تاریخ کشورتان آشنا شوید شاید بتوانید از تکرار آن جلوگیری کنید و اگر می خواهید عاقبت خودتان را در نزاع های سیاسی حدس بزنید این کتاب را حتما بخوانید...
پ.ن:این کتاب ۴۶۴ صفحه مفید دارد و مابقی آن عکس ها و سندهای استخراج شده از سفارت است
امتیاز کتاب: ۵ از ۵ ( برای علاقمندان)