یادداشت Daydreamer

        کتاب قصر سرخ جزو یکی از بهترین کتاب های جنایی بود که مطالعه کردم و به شخصه این کتاب اولین تجربه من از یک رمان آسیای شرقی در ژانر کاراگاهی-جنایی بود و به نظرم کتابیه که ارزش معروف شدن و بیشتر حرف زدن درموردش رو داره.
نقطه قوت اول صحنه سازی و کاراکتر سازی نویسنده بود که حتی جزئی ترین کاراکتر ها توی این کتاب با ظرافت تصویر سازی و توصیف شده برای مخاطب نقطه ابهامی درمورد کاراکتر ها وجود نداره و مکان ها برای مخاطب کاملا ملموسه توصیف ها به اندازه است.
دومین نقطه قوت این کتاب داشتن سناریو قوی کاراگاهی-جنایی بود،توی این ژانر از کتاب ها این فاکتور بسیار مهمیه که داستان از لحاظ روند کاراگاهی درست و منطقی پیش بره و در عین حال هیجان کافی رو برای ادامه دادن هم داشته باشه.
سومین نقطه قوت به نظرم میتونه وفادار بودن نویسنده به رویداد تاریخی که برای الهام نوشتن این کتاب استفاده کرده بود باشه و توضیح آخر نویسنده و معرفی منابع خودش و پیشنهاد دادن برای اطلاعات بیشتر برام این قضیه رو جالب تر کرد.
تنها چیزی که یه کم ذوق منو درمورد این کتاب کور کرد میشه گفت ۲۰ صفحه آخر بود که خب کمی آرمان گرا نوشته شده بود،با توجه به اینکه نمیخوام اسپویل کنم فقط میتونم بگم که اتفاقاتی که درمورد قاتل و سرنوشت کاراکتر ها افتاد ارزش‌گرا بود و  برای من خواننده تاحدودی قابل پذیرش نبود اما به صورت کلی و با وجود ملموس نبودن رویداد های پایان کتاب،من کتاب رو دوست داشتم و اگر به ژانر کاراگاهی-جنایی یا کتاب های آسیای شرقی علاقه‌مند هستین مطمئنا از این کتاب لذت میبرین.