یادداشت سیده هدی پورمانی

        رمانی کوتاه و عمیق است که در آن نویسنده با زبانی شاعرانه و توصیفاتی دقیق، داستانی تلخ و تأثیرگذار را روایت می‌کند. این کتاب با ظرافتی خاص به موضوع اشغال فلسطین و تأثیرات عمیق آن بر زندگی افراد عادی می‌پردازد و همزمان پرسش‌هایی بنیادین درباره هویت، حافظه، و درد جمعی را مطرح می‌کند.

رمان در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول داستان قتل یک دختر فلسطینی 13 ساله در سال 1949 را بازگو می‌کند که توسط یک سرباز اسرائیلی کشته شده است. این بخش از نگاه شاهدان و از طریق جزئیات محیطی و احساسی روایت می‌شود که به جای توصیف مستقیم حادثه، به تأثیرات و بازتاب‌های آن در اطرافیان و فضای اجتماعی منطقه می‌پردازد. نویسنده با استفاده از نثری دقیق و موشکافانه، بی‌عدالتی و خشونت را به‌گونه‌ای روایت می‌کند که خواننده را به تفکر وادارد.

بخش دوم روایت زندگی زنی فلسطینی است که سال‌ها بعد به دنبال کشف حقایق مربوط به آن قتل برمی‌آید. او که خود در میان درد و رنج ناشی از اشغال زندگی کرده، سفری به محل وقوع حادثه ترتیب می‌دهد تا ردی از گذشته پیدا کند. این سفر، نه تنها یک جستجوی شخصی برای درک حقیقت است، بلکه بازتابی از مبارزه جمعی مردم فلسطین برای بازپس‌گیری تاریخ و هویت خود است. در این بخش، شبلی با ترکیب خاطرات، تأملات فلسفی و توصیفات زنده از مکان‌ها و افراد، خواننده را به درون جهانی می‌برد که مرزهای بین گذشته و حال، واقعیت و خیال، و فرد و جمع در آن محو شده‌اند.

یکی از ویژگی‌های برجسته کتاب، استفاده از جزئیات دقیق و نمادپردازی برای ایجاد تأثیر احساسی عمیق است. شبلی بدون استفاده از شعارهای سیاسی یا توصیفات صریح خشونت، تأثیر اشغال و سرکوب را به شکلی ملموس و انسانی به تصویر می‌کشد. زبان او ساده اما پر از لایه‌های معنایی است که خواننده را به تفکر درباره عمق تراژدی انسانی در فلسطین دعوت می‌کند.

رمان «برداشت دوم» با تأکید بر تجربه زنان و نقش آن‌ها در حفظ و بازسازی حافظه جمعی، به جنبه‌ای کمتر دیده‌شده از مقاومت فلسطینیان می‌پردازد. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه زنان، با وجود رنج‌های شخصی و اجتماعی، می‌توانند حاملان و حافظان تاریخ باشند. این کتاب نه تنها روایتی از یک حادثه تاریخی است، بلکه تلاشی برای ایجاد ارتباط بین گذشته و حال و پرسشی درباره مسئولیت فردی و جمعی در برابر بی‌عدالتی‌ها است.

برداشت دوم اثری است که با ظرافت و عمق، داستانی ساده اما تأثیرگذار را روایت می‌کند. عدنیه شبلی از طریق این کتاب موفق شده است تصویری از زندگی و مرگ، امید و ناامیدی، و مقاومت در برابر فراموشی را ارائه دهد. این رمان با وجود کوتاهی، اثری غنی و پرمفهوم است که تأثیری ماندگار بر ذهن خواننده می‌گذارد و او را به بازاندیشی درباره مفاهیم عدالت، تاریخ و انسانیت دعوت می‌کند.