یادداشت آتنا ثنائی فرد

        توی حوزه‌ی آموزش داستان‌نویسی، کتاب متفاوتی بود. ساختارمند و با این‌حال بی‌قاعده! 
‌
خود نویسنده می‌گه پیرنگ مثل توده‌ای از خاک رُسه که نیاز به قالب‌گیری داره. ذات انسان‌ها عوض نمی‌شه، ماهیت زندگی با گذر زمان تغییر نمی‌کنه. رنگ‌ها با مرور زمان عوض نمی‌شن و فقط شکل نقاشی‌ها تغییر می‌کنه. کلمات عوض نمی‌شن اما می‌شه به بی‌نهایت شیوه‌ی مختلف کنار هم قرارشون داد. 
‌
چیزی که این کتاب می‌خواد بگه هم همینه؛ نمی‌شه همه‌ی داستان‌های ممکن رو توی ۲۰ پیرنگ خلاصه کرد یا همه‌ی داستان‌ها فقط یک پیرنگ ندارن. ولی این‌که در موردشون بدونیم کمک می‌کنه که داستان هدفمندتر و در عین حال عمیق‌تری بنویسیم. 
‌
ارجاعات زیاد این کتاب از فیلم‌ها، رمان‌ها و نمایشنامه‌ها رو خیلی دوست داشتم و احتمالاً بارها بهشون برگردم و ازشون استفاده کنم. بخش اول کتاب (قبل از معرفی پیرنگ‌ها) هم مفید بود و مثل راهنمایی برای مطالعه‌ی بخش دوم عمل می‌کرد. 
‌
سطح کتاب تا حدی پیشرفته و حرفه‌ای بود و نویسنده فرض رو بر این گرفته بود که شما از قبل آشنایی نسبتاً خوبی از عناصر داستان دارید. پس فکر نکنم برای شروع کتاب مناسبی باشه، اما به عنوان یک سطح بالاتر از آموزش‌های معمول‌ داستان‌نویسی، کتاب خیلی خوبی می‌تونه باشه.