یادداشت زهراسادات سجادی‌نیّری

        از مطالعه‌اش خشمگینم به نوعی...
احساس می‌کنم وقتم را هدر دادم.
از آن دسته کتاب هایی است که باعث می‌شود فکر کنی داری رمانی در فضای مجازی، مثلا در تلگرام می‌خوانی!
عموماً نمی‌توانم کتابی را نصفه رها کنم، هر چقدر هم دوستش نداشته باشم تا انتها می‌خوانمش، این یک استثنای غیر قابل چشم پوشی بود. نه تنها به راحتی، بلکه با خوشحالی نصفه رهایش کردم.
بسیار سبک بود و خیلی راحت دل را می‌زد.
به هیچ عنوان، به هیچ یک از ساکنان کره زمین پیشنهادش نمی‌کنم!