یادداشت محمد ابراهیم آبادی

        مارگارت اتوود نامی آشنا در بین بهترین های رمان است. این نویسنده با نثری روان و شیوا  داستانی رها و غمگین را در دو زمان حال و گذشته بیان میکند. آدمکش‌کور از دردهای جنگ پرده برمی‌دارد. داستان خانواده ای که در اثر جنگ دچار فراز و نشیبهایی شده اند. برای من کتابهایی با مضمون جنگ جهانی همیشه دردناک اما خواندنی بوده‌اند. در این اثر تقابلی میان تخیل و واقعیت در دنیای امروز را شاهد هستیم.
داستان بیانگر زندگی دو خواهر است که خواهر بزرگتر سختی ها را به دوش می‌کشد تا باعث خوشبختی خواهر کوچکتر شود. قصه زمانی اوج می‌گیرد که خواهر بزرگتر تن به ازدواج با مردی ثروتمند می‌دهد.
قصه کتاب از یک بافت رئال کاملا سنتی پیروی می‌کند. اتوود از تکنیک داستان در داستان برای جذاب کردن نوشته اش استفاده کرده. آدم کش کور توانسته در کنار داستان رئال آیریس - راوی داستان - روایتی جذاب و سورئال بسازد. اوایل این اثر قطعا برای هرخوننده ای با هرمهارتی گنگ خواهد بود و به اواسط که می رسیم خود را در داستان غرق می‌بینیم.