یادداشت فاطمه

        به نام خدا
دنیا ظاهراً همیشه همین است، مگر خلافش ثابت شود. درست‌ترین آدم یا دیر رسیده یا زود رفته.
داستان که تمام می‌شد یادم به این شعر افتاد:
این قلب ترک‌خوردهٔ من بند به مو بود 
من عاشق او بودم و او عاشق "او" بود 
باشد که به عشقش برسد هیچ نگفتم 
یک عمر در این سینه غمش راز مگو بود 
من روی خوش زندگی‌ام را که ندیدم
هر روز دعا کرده‌ام ای کاش دو رو بود
عمر کم و بی‌همدم و غرق غم و بی‌تو 
چاقوی نداری همه دم زیر گلو بود 
من زیر سرم سنگ لحد بود و دلم خوش
او زیر سرش نرم شبیه پر قو بود
سید تقی سیدی