یادداشت 🌻شایسته

        
کتاب «شیطان» از تولستوی از اون داستان‌هایی‌ِ که با سادگی روایتش، عمیق‌ترین گوشه‌های روح آدم رو می‌کاوه. تولستوی توی این داستان سراغ نبردی رفته که توی وجود هرکسی جریان داره؛ جدالی بین وجدان و میل، بین چیزی که می‌دونیم درسته و چیزی که دلمون می‌خواد. روایتش بی‌رحمانه صادقه، چون دقیق نشون میده چطور نفسِ انسان می‌تونه هم وسوسه‌گر باشه و هم ویران‌گر.

داستان خیلی خوب امیال شیطانیِ نفس رو به تصویر می‌کشه، همون میل‌های خاموشی که اگه تسلیمشون بشی، آخرش از خودت بیشتر از هر چیزی دل‌زده می‌شی. شاید همین، بزرگ‌ترین تراژدی قهرمان تولستوی باشه؛ اینکه سقوط ظاهری آدم، از شکستن درونش شروع میشه.
«شیطان» کوتاهه، اما بعد از تموم شدنش تا مدت‌ها  می‌‌تونه باهات بمونه!!!!!!!!