یادداشت فاطمه بهروزفخر

                📚 مانیفست زنانِ نویسنده عرب

🌀 مجموعه ‌داستان «بنویس من زنِ عرب نیستم» هم‌زمان با پررنگ‌شدن برخی مسائل اجتماعی مربوط به زنان روانه بازار نشر شد و توانست نظر بسیاری از مخاطبان را به خودش جلب کند. البته این هم‌زمانی نشر که متناسب با مسائل روز جامعه و مطرح‌شدن مشکلات زنان در جوامع خاورمیانه بود، به‌تنهایی عامل دیده‌شدن این کتاب نیست و دلایل دیگری نیز در موفقیت کتاب دخیل‌اند. 

🌀 در این مجموعه مخاطبان علاوه بر خواندن داستان‌هایی از نویسندگانی نام‌آشنا چون غاده‌السمان یا هدی برکات، با نویسندگان کمترشناخته‌شده‌ای از کشورهایی همچون کویت، قطر، عراق، مصر، سوریه، تونس و... نیز آشنا می‌شود. مترجم در مقدمه کتاب به این نکته نیز اشاره کرده است که برخی از داستان‌ها در گونه ادبیات مهاجرت نیز جای می‌گیرند، زیرا نویسنده در این داستان‌ها از وضعیت مهاجرانی گفته است که به‌سبب جنگ داخلی لبنان، بیروت را به مقصد کشورهایی همچون فرانسه یا آفریقا ترک گفته‌اند و به‌عنوان یک زنِ مهاجر عرب‌زبان در جایی غیر از وطن خودشان، با مشکلات و مسائل زنان، دست و پنجه نرم می‌کنند.

🌀 اگر بخواهیم برای مجموعه داستان‌های این‌چنینی که داستان‌های آنها از کتاب‌های چندین نویسنده گردآوری شده است، ویژگی مورد توجهی ذکر کنیم، می‌توانیم مدعی باشیم که چنین مجموعه‌هایی علاوه بر آشناکردن مخاطب با یک جریان فکری یا ادبی خاص، مخاطب را با چندین جهان‌بینی و داستان‌پردازی آشنا می‌کند. از آنجا که ابتدای هر داستان، شرح مختصری هم از فعالیت‌های ادبی و نام آثار هر نویسنده آمده است، مخاطب را در پیداکردن مسیر مطالعاتی‌اش کمک می‌کند. کافی‌ست مخاطب علاقه‌مند به ادبیات عرب و مسائل حوزه زنان، از قلم و محتوای داستانی هر کدام از نویسندگان مجموعه لذت ببرد. بعد به‌راحتی می‌تواند آثار او را برای درک بهتر هنر نویسندگی او به‌طور جداگانه و در فراغت بیشتر بخواند...