یادداشت Alireza Yoonesi
1404/4/17
بسیار کتاب جالبی بود و ترجمه روانی داشت. فارغ از خود کتاب، مقدمه گیرایی داشت که باعث شد با اینکه در ابتدا شک داشتم به مطالعه کردنش، شکم برطرف شد. خود کتاب گفتگویی است اطراف این موضوع که پیر شدن چی هست و آیا پیر شدن به رنجش میارزه یا خیر. شاید برای سالخوردههای ادیب کاربرد بیشتری داشته باشه تا منی که دهه ۳۰ رو هنوز تمام نکردم اما ارجاعات فراوانش به تاریخ، ادبیات و سیاست بسیار من رو مشعوف کرد. کتابی بود که از خوندنش بسیار لذت بردم! دیگه حس نمیکنم از پیری میترسم، بالاخره یه دوره از زندگیه که رسیدن بهش معانی زیادی میتونه داشته باشه که یکیش هست پوستکلفتی! --- طاقچه: این کتاب راههای روبهرویی با بحران کهنسالی را شرح داده و به مقولهٔ پیری از نگاه حکمت باستان پرداخته است. نویسنده کتاب را در دهه ششم زندگیاش مینویسد. زمانی که همسرش را طلاق داده است و زن جوانی گرفته است و او را هم طلاق داده است و دخترش فوت کرده است. او در رساله کوچکی با عنوان در باب پیری به سالخوردگی پرداخته است. نویسندگان یونانی پیش از نویسنده به شکلهای مختلف درباره پیری نویشندهاند، بعضی سالخوردگان را حکیم و بعضی دیگر آنها مردمانی غرغرو نوشتهاند. اما سیسرو تصمیم دیگری دارد او میخواهد هم محدودیتهای سالخوردگی را نشان دهد هم نشان دهد که سالخوردگی میتواند مسیر رشد باشد. او در این کتاب گفتوگوی خیالیای بین کاتو و دو مرد جوان ترتیب میدهد و نظراتش را از زبان این فرمانده بیان میکند که قرن قبل سردار رومیان در جنگ بوده است. نسخه شنیدنی عالیه. https://taaghche.com/audiobook/99671/
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.