یادداشت ز هادی

                بسم الله
هر دو جلد این داستان را با معرفی خانم منصوره مصطفی‌زاده خواندم و دوست داشتم.
و به نظرم هم نوجوان خوب است بخواند، هم بزرگسال.
و چیزی که بیشتر برایم جالب بود، اینکه این داستان در زمان جنگ جهانی است که سال‌ها پیش اتفاق افتاده و دیگر چندان نسلی از آن زمان باقی نمانده، اما نویسنده‌ها خودشان را مقید می‌دانند تا درباره‌اش بنویسند تا فراموش نشود و نسل‌به‌نسل منتقل بشود؛ کاری که ما، حداقل درباره جنگی که در زمان خودمان اتفاق افتاده و همچنان نسل آسیب‌دیده از جنگ، مثل دهه شصتی‌ها به قبل هنوز هم زنده هستند، اما روایت چندانی به‌خصوص برای نسل نوجوان و کودکمان نداریم. ملتی که تاریخ را نداند مدام اشتباهاتش را تکرار خواهد کرد. جنگ ما دفاع از سرزمینمان بوده، دفاعی که تمام دنیا برضد ما بودن و ما به‌تنهایی از سرزمینمان شجاعانه دفاع کردیم و حفظش کردیم.
کمترکسی است که جنگ رو دوست داشته باشد، اما بعضی‌ها با ساختن شعارِ نه به جنگ، درواقع دارند بر صورت کسانی چنگ می‌اندازند که به دفاع از خودشان برخاسته‌اند. چیزی که نه‌گفتنی است، جنگ افروزی است نه دفاع. به هر حال باید از تاریخ سرزمینمان برای نسل‌های بعد بگوییم تا بدانند این سرزمین از کجاها عبور کرده و به کجا رسیده است.
چیز دیگری که در این کتاب جالب بود، علاوه‌بر روایت شخصیت اول داستان که داشت با محدودیت‌هایش مبارزه می‌کرد تا توانا بشود، آن رفتار جمعی مردم در زمان وقوع جنگِ‌ناگزیر است. آن همدلی که لازم است بین مردم وجود داشته باشد و هرکس نقش خودش را در همراهی کردن برای عبور سالم خودش و دیگران از جنگ باید انجام بدهد، چیزی که در کشور ما به‌وفور و بسیار زیباتر وجود داشته بین عده‌ای، اما کمتر روایت شده برای مردم.
و نکته آخر اینکه در این کتاب درباره افسانه هولوکاست هم مطلب نوشته شده (دروغ هرچه بزرگ‌تر باشد و بیشتر تکرار بشود بیشتر باور می‌شود) اما چیزی درباره چگونگی رسیدن غذا به مردمشان که درواقع دزدیدن غذا از سرزمین‌های دیگر و کشتار مردمان اون سرزمین‌ها بوده که مثلا یکی‌اش ایران ما بوده که نیمی از جمعیت کشور از قحطی غذایی که سربازان انگلیس و روسیه از کشورمان می‌دزدیدند، جان خودشان را از دست دادند و این کتاب دراین‌باره سکوت کرده است. البته که غرب همیشه درباره جنایاتش درباره دیگرملت‌ها همیشه سکوت پیشه کرده است، اما بدترِ ماجرا این است که خود ما هم تا جایی که شده کمتر درباره سال‌های قحطی بزرگ چیزی گفتیم و نوشتیم و خواندیم.
به هر حال خواندن این کتاب کمکی است برای اینکه فرد یاد بگیرد چطور با محدودیت‌هایش و خرافات جامعه مبارزه کند. و چطور در دفاع از سرزمینش در هر سن و جنسیتی اقدام و همراهی کند.