یادداشت زهرا کربلایی

        من که خیلی دوسش داشتم 
خیلی توصیفاتش قشنگ و بجا بود از دل هرکدوم از توصیفاتش میشد استعاره هایی به وضع جامعه پیدا کرد
 شخصیت پردازی سپینا رو خیلی دوست داشتم اینکه هی به خودش و روشش شک میکرد باعث پیشرفتش میشد. اما فقط شخصیت پردازی سپینا خوب بود بقیشون تک بعدی بودن 
دیالوگایی که بین ادما هم ردو بدل میشد پر از مفهوم بود و باعث میشد بعضیاشو چند بار بخونم و بهشون فکر کنم‌.