یادداشت زهرا احمدیان

        کتاب پر حجمی بود و پر از جزئیات، جزئیات دقیقی که هم میشه نکته مثبت کتاب مدنظر گرفتش و هم نکته منفی از این جهت که بعضی جاها کتاب رو خسته کننده میکرد. کتاب خوبی برای خواندن بود ولی جوری هم نیست که دوباره خوندنش به سرم بزنه. 
بخش جذابش برای من این بود که میخواستم بدونم قاتل ها چجوری گیر میوفتن و بعد  از اون فقط ادامه دادم که کتاب تموم بشه و بدونم آخر عاقبتشون چی میشه. 
شخصیت آقای کلاتر برای من خیلی دلنشین و جذاب بود. از  هیکاک هم از همه بیشتر بدم میومد. با اینکه اسمیت زندگی پر چالش تری داشت ولی هیکاک شخصیت منزجرکننده تری نسبت به اسمیت داشت.