یادداشت آریانا سلطانی
1403/10/11
مدهآ نوشته اوریپید ترجمه غلامرضا شهبازی . مدهآ ماجرای خیانت است و پادافره و جزای آن. مدهآ ادامه افسانههای آرگوناتهاست؛ جیسون، قهرمان یونانی با پشتسر گذاشتن فرازو نشیبهایی از سرزمین خود میگریزد و همراه با مدهآ که دلباخته اوست، به جزیره کورنت پناه میبرد. درحالی که دو فرزند ثمره ازدواج آنهاست. اما جیسون خواستگار دختر و شهزاد پادشاه کورنت میشود و مدهآ با آگاه شدن از این خیانت به عهد، دچار خشمی بلاسوز شده و نقشه قتل دختر، پادشاه و جیسون را طرح میریزد. اوریپید جزو سه نمایشنامه نویس برتر دوره زرین یونان(سوفوکل، آیسخلوس، اوریپیدس) باستان بوده و به بدعتشکنی و نوآوری در فن نمایشنامه نویسی شهره است. مدهآ توسط وی در ۴۳۱ پیش از میلاد و در آستانه #جنگ_پلوپونزی نوشته شده و به اجرا در آمده است. علاوه بر خوانش و درک فمینیستی و زنانهای که در جای جای این نمایشنامه ظاهر میشود، مدهآ را میتوان انتقادی به اضمحلال جامعه یونانی آتن، انحطاط ارزشها و عهدشکنیهای سیاستمداران دید. عهدشکنی آنهایی که همچو جیسون زبانباز و سخنور بودند و همسان با سوفیسطاییان، به راحتی با استدلالهایی یکسویه تمامی اعمال نامتعارف خود را منطقی جلوه میدادند. سفسطه و مغلطهای که به خشمی لجامگسیخته منتهی میشود و حتی آینده فرزندان و نسلهای نوین را در آتشی خونریز میسوزاند. مدهآ اما خیر است یا شر؟ محق است یا ناحق؟ مادر است یا الهه انتقام؟ خواندن این نمایشنامه را پیشنهاد میکنم. البته شخصا ترجمه #عبدالله_کوثری را بیشتر پسندیدم و نزدیکتر به ساحت زبانی و تاریخی این نمایشنامه میبینم. گویی خشم زنان نسبت به خشم مردان، سنگدلانهتر و ناملموستر است. در پناه خرد
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.