یادداشت عارفه شاه حسینی

        پشت جلد نوشته که کمدی هست اما نبود یا حداقل برای من نبود در مجموع شاید 10 تا جمله تونست منو بخندونه.
اصلا به اندازه "مردی به نام اوه" برای من جذاب نبود اما خب اونقدی جذابیت داشت که خوندنش رو به انجام خیلی کارهای دیگه ترجیح بدم.
زندگی چندین آدم بی ربط به هم و درعین حال مرتبط رو در جریان یک گروگان گیری کاملا تصادفی و غیر عمدی روایت می‌کنه.
من فکر میکنم مرتبط بودن آدم های داستان خیلی دور از تصور بود و احتمال وقوع همچین چیزی تو دنیا واقعی زیر یک درصده. و اینکه وقوع اتفاق های عاشقانه در دل داستان هم برای من غیرمنطقی و نزدیک به اتفاقات عاشقانه رمان‌های زرد بود و لزومی نداشت که اونا تو داستان پیش بیان. 
در پایان اگه ازم بپرسید این کتاب رو پیشنهاد میدم یا نه، باید بگم که فقط به کسی پیشنهادش میدم که تنها انتظارش از یک کتاب این باشه که سرگرمش کنه و نه فراتر از این. درسته که یک نکات خیلی ریزی هم برای عبرت آموزی وجود داشت اما باز هم نمیشه به چشم یک کتاب آموزنده نگاهش کرد!
در پایان اینم اضافه کنم که غلط های نگارشی و تایپی وجود داشت البته من چاپ اول رو خوندم شاید در چاپ‌های بعدی اصلاح شده باشه.