یادداشت فاطیما بهزادی

        این رمان داستانی کوتاه و مینیمالیستی دارد و از زبان یک راوی بی‌نام روایت می‌شود که تعطیلات تابستانی‌اش را در زادگاهش می‌گذراند. او زمان زیادی را در یک بار کوچک با دوستش موش (Rat) سپری می‌کند، مردی که نسبت به دنیا بدبین است. روایت کتاب پر از تأملات فلسفی، خاطرات پراکنده و مکالمات ساده‌ای است که در پس آن‌ها مضامین عمیقی از تنهایی، معنای زندگی و گذر زمان نهفته‌اند.

سه ویژگی‌های منحصر به فرد این کتاب از نظر من:

۱) روایتی ساده اما پر از حس نوستالژی و تأملات شخصی

۲) ترکیب زندگی روزمره با حس غربت و جستجوی معنا


۳) این کتاب بیشتر از اینکه یک داستان با طرح قوی باشد، شبیه به یک مونولوگ درونی است که فضایی آرام و شاعرانه دارد.