یادداشت ماه آسمان

        یک جنایی کاملا معمولی با مخلفات اضافه.
داستان از یک جنایت خشونت بار آغاز میشود و بلافاصله پلیس وارد قضایا میشود، شروع میکند به برچیدن سرنخ ها از محل وقوع قتل، خیلی معمولی و کسالت بار.
ما با سانتیمتر به سانتیمتر تحقیقات پلیس همراه هستیم به علاوه تعداد زیادی شخصیت با اسامی مشابه که تشخیص دادن انها از هم سخت است.
کورت والاندر نقش اصلی تقریبا شخصیت سازی خوبی ندارد، روایت اعضای  خانواده و تعاملاتش با انها به شخصیت پردازی اش کمک نمیکند.
بقیه ی شخصیت ها هم چندان اثرگذار نیستند که نویسنده به فکر شخصیت پردازی چندانی باشد.
توصیف عملا در کتاب بی معنی است، نه کمکی به فضا سازی میکند و نه پیشبرد داستان.(اگر خون بر برف را خوانده باشید، درک میکنید که توصیف چه قدر میتوانست فضای سرد سوئد و خشونت حاکم بر داستان را بهتر تصویر کند)
پایان کتاب خیلی شکه کننده نبود، فهمیدن این که در تمام مدت در جاده‌ای اشتباهی رانده‌ایم به جذابیت داستان کمک چندانی نکرد.
خلاصه خوب که نبود هیچ، بد هم بود...