یادداشت امید مژده گو

        این کتاب رو حدود 3 4 سال پیش وقتی 17 سالم بود خوندم و چقدر لذت بخش بود خوندنش
این احمد محمود چقدر خوب اون دوران رو در قالب یک نوجوان به تصویر کشیده....

مخصوصا شهر اهواز و حال هوای خوزستان رو
توی کتاب میشه فرهنگ عربی بختیاری فارسی رو خیلی راحت دید. 
محمود حتی چهره ها رو هم جوری به تصور میکشه که میتونی بفهمی طرف عرب بوده یا فارس و اگر شما اهل مناطق جنوب یا خوزستان باشید اون وقت هنوز بیشتر به نبوغ محمود توی بیان واقعه ها و رئالیسم پی می برید. 

کتاب هایی که تاریخ رو در قالب یک زندگی بیان میکنند به هیچ وجه از دست ندید. 
مثل کتاب بچه های نیمه شب از سلمان رشدی ولی فرق این کتاب اینه که کاملا رئالیسم هست و زیبایی تاریخ به همینه. 

متاسفانه از آثار ممنوع در ایران هم هست البته نه بخاطر موضوع سیاسی صرفا برای جنسی بودنش..