یادداشت صدرا..

        هدیه دادن این کتاب شاید غریب باشد ، اما اگر بخواهم فقط یک کتاب را به دوستی یا عزیزی پیشنهاد کدم، قطعا این اثر آوینی است؛ حداقل حالا و فعلا.
فرقی هم نمی‌کند آن عزیز بگوید «بله بله ، متاسفانه جامعه ما غرب زده است» یا بگوید « غرب‌زدگی کجا بود آقا ؟! دوره این حرف‌ها گذشته» ، این کتاب برای هردو نوع - یا هر شخصی میان این دو مفید است.
مسئله فقط غرب‌زدگی نیست ، مسئله پرداختن به ارکان این موضوع است.
اومانیسم، آرمان توسعه، پوزیتیویسم، اصالت اقتصاد، بی‌توجهی به علوم به اصطلاح (!) اعتباری و... آنقدر برای ما بدیهی شده که حتی اگر بخواهیم چیزی را برسی کنیم، از قدم دوم شروع می‌کنیم و شکی در درستی آنها نمی‌کنیم.
هرچند کتاب آنقدر قطور نیست که همه این موارد را باز کرده ، اصطلاح یا احیانا رد کند ، ولی مهمترین ویژگی کتاب همین شک و نگاه از بالا است. همان صدایی که می‌گوید «مطمئنی که این حکم درسته؟ فکر نمیکنی این هم جزئی از همین جریان بزرگ باشه؟ »
بحث از اندازه کتاب شد ،‌ واضح است که نویسنده قصد داشته مباحث بیشتری را باز کند و موارد وسیع تری را بازگو کند. ولی متاسفانه فرصت فقط برای این مقداری که اکنون در دست ماست محیا بود؛ البته خیلی از این مباحث هم در سایر آثار آوینی مورد بحث قرار گرفته است، اما زیاد است موضوعاتی پیرامون این عنوان که که همیشه تشنه شنیدن نظرات آوینی در آن خواهیم ماند.
هر چه باشد، بعد از سه دهه ، هنوز هم - چه بسا بیش از قبل - به این سخنان نیاز داریم. نیاز داریم که کتاب را هم خود بخوانیم و هم افراد بیشتری را به خواندن آن سوق دهیم.