یادداشت مسیح ریحانی

        همیشه علاقه داشتم تا کتابی با موضوع «مرگ» بخوانم؛ این نخستین ناداستانی است که با موضوع مرگ می‌خواندم.
اعتقاد بنیادین نویسنده این است که: مرگ مهم‌ترین واقعیت و واقعه‌ی زندگی ماست.
در طول کتاب هم سعی دارد تا با گریزهایی که به نظریات فیلسوفان مختلف می‌زند، همین ایده را شرح و بسط دهد.

شاید مهم‌ترین سودی که خواننده از خواندن این کتاب می‌برد را در ۲ مورد بتوان خلاصه کرد:
۱) خواننده با حتمیت مرگ روبرو می‌شود.
۲) خواننده متوجه می‌شود که نامیرایی چندان چیز جالبی هم نیست و همان بهتر که انسان‌ها می‌میرند.

کتاب در بخش‌هایی به نظرم تکرار مکررات بود و حوصله‌سربر.