یادداشت روژان صادقی

        خاطره خواهم داشت, این برای زندگیم بس خواهد بود, باید برای زندگیم بس باشد,خاطره خواهم داشت و این خاطرات برایم زندگی آرامی خواهند ساخت.
-------------------------------------
کتابی که واسم عزیز بود قبل از خوندنش. به این واسطه که توسط یکی از آدم های عزیز زندگیم بهم معرفی شد و با دوتا آدم عزیز دیگه هم خریده شد!
اما در مورد خود کتاب. چیزی که از همه بیشتر تو ذوقم میزد نثر کتاب بود. هر چند که اگه کسی به شعر-مخصوصا شعر نو و سپید- علاقه داشته باشه میتونه خیلی باهاش حال کنه!
من ولی برعکس چون اصلا شعر دوس ندارم نثرش واسم خسته کننده بود.
با خود مفهوم کتاب(اونی که خودم ازش برداشت کردم)ولی خیلی حال کردم. اینکه همه این زن ها منتظر ناجی هستن فارق از اینکه آیا اونی که به عنوان ناجی انتخاب کردن لیاقتش رو داره یا نه؟
خوندنش برام در کل لذت بخش بود ولی جز نمایشنامه های مورد علاقم نبود!