یادداشت محدثه علیمردانی

        باران خوبی‌ها از اون دسته کتاب‌هاییست که باید بزاری دم دستت و هر از چند گاهی بری سراغش و دوباره بخونیش.
این خطبه و شرحش به قدری برام شیرین بود که وقتی رسیدم به آخر کتاب، انگار غم و غصه عالم اومد توی دلم. اگه بگم به این کتاب وابسته شدم و دلم براش تنگ میشه دروغ نگفتم! 🥲😂
احتمالا ماه آینده وضعیت این کتاب رو مجدد از "خوانده‌ها" به "در حال خواندن" تغییر بدم.
یکی از نکاتی که این بار بهش بیشتر توجه کردم این بود :
این خطبه میگه فرد با تقوا کسیه خودش رو برای کسی که تاحالا ندیده و عمیقاً دوستش داره پاک نگه داره و این بلندترین مرتبه از عشقه که یک انسان میتونه داشته باشه. 
اصلا تقوا یعنی عاشقی. یعنی این مدلی عاشق خدا باشیم!