یادداشت Melorin

        دومین خوانش ۱۴۰۴.۴.۲۹
اولین بار که این کتاب رو خوندم، فکر کنم نتونستم درک عمیقی ازش داشته باشم. شاید چون سنم کمتر بود، شاید چون تجربه زیسته نزدیکی برای درک این کتاب نداشتم.
بعد از جنگ یکبار دیگه خوندمش، چون این جنگ کوچیک ۱۲ روزه کل برنامه زندگی منو بهم ریخت. برای اولین بار تو عمرم نمیدونستم چکار کنم، و حتی الان هم نمیدونم. شاید جنگ فقط ۱۲ روز بود ولی همون کافی بود برای اینکه تمام تلاش های یکساله رو به فنا بده و من رو توی وضعیت بی‌ثباتی قرار بده.
پس بار دوم درکش کردم:
فرانکل توی کتاب بحث میکنه و میگه که رنج هم درست مثل مرگ بخش جدانشدنی از زندگی ماست، نمیتونیم حذفش کنیم... هرکاری هم کنی اومدی توی دنیا که رنج بکشی. میگه که ما رنجمون رو انتخاب نمیکنیم، اما انتخاب میکنیم که چجوری بپذیریمش و  باهاش دست و پنجه نرم کنیم، و اتفاقا این انتخاب ما که چجوری به رنجمون واکنش نشون میدیم هست که به زندگی ما معنی میده.
فرانکل میگه معنی زندگی هر آدمی با اون یکی فرق داره و نمیشه برای زندگی یه معنی کلی پیدا کرد. ولی اگر آدمی موفق بشه که دلیلی برای زندگیش پیدا کنه، میتونه با هر سختی کنار بیاد. یا به قول خودش:
"کسی که یک چرا برای ادامه زندگی خود داشته باشد، با هر چگونه نیز کنار خواهد آمد"
درواقع اینکه اگه دلیل زندگیت رو پیدا کردی، قطعا یه راهی هم برای زنده موندنت پیدا میکنی.
   فرانکل میگه که ما باید ارزش رنج هامون رو داشته باشیم. شاید کلمه رنج کلمه منفی باشه و هیج کدوم از ما نخوایم تجربش کنیم. اما فرانکل میگه که همین که ما بپذیریمش و نخوایم سر خم بیاریم و  فرصت ها رو حتی توی بدترین شرایط پیدا کنیم ما رو ارزشمند میکنه. در واقع، شاید ما رنجمون رو انتخاب نکرده باشیم اما مسئولیت کنار اومدن باهاش با خود ماست. پس کتاب میگه که اگه توی شرایطی گیر کردی که هیچ کنترلی روش نداری و نمیتونی تغییرش بدی، وقتشه که خودتو تغییر بدی.
و در آخر: 
فرانکل میگفت بیشتر زندانی ها نه بخاطر کمبود دارو و غذا، بلکه بخاطر از دست دادن امیدشون به آینده بود که تلف شدن.  گفتش که توی اردوگاه وقتی یکی از زندانی ها امید خودش رو از دست می‌داد هممون میدونستیم که دیگه اخراشه و بزودی میمیره...

کتاب دو بخش داره، بخش اول دکتر فرانکل درمورد خاطرات خودش در اردوگاه مرگ آشویتس میگه و در بخش دوم درمورد لوگوتراپی و معنای اون. بنظرم کتاب جذاب و البته کمک کننده ای هست مخصوصا برای کسایی که دوران خوبی رو نمیگذرونن و خیلی ناامیدن یا کسایی که خیلی نسبت به دنیای اطرافشون بی حس شدن. شاید بهتون درک بهتری از رنجتون و دلیل ادامه دادن بده💖