یادداشت ریحانه نیکوکار

        این سفرنامه همدم وقتای بی‌حوصلگی و خستگی‌هام بود. وقتی که ذهنم خسته بود کتاب استامبولی را گوش می‌دادم. این‌بار آقای صابطیان به استانبول رفته بودند و برایمان از آنجا گفتند. کتاب بیشتر از آنکه سفرنامه باشد، تاریخ استانبول بود. اما چیزی از جذابیت آن کم نشده بود. برای منی که عاشق استانبول و ترکیه ام واقعا جذاب بود. و اطلاعات زیادی به دست آوردم. دیدگاهم را نسبت به آد‌م‌ها تغییر داد. اینکه آقای ضابطیان بیش از آنکه به مکان توجه کنند به آدم‌های هر بوم و منطقه توجه می‌کنند را دوست دارم. سفرنامه‌های آقای ضابطیان خوراک وقتایی است که می‌خواهید به ذهنتان استراحت بدهید. بخوانید و کیفش را ببرید.